Тег архивлари: эски шаҳар

Ушбу шошчада эски шаҳардаги қизил чойхона (Санжар Мухидинов томонидан тақдим этилган) сурати келтирилган (иккинчи сурат мўлжал олиш учун)

Фабрика-завод саноати билан бир қаторда «янги» шаҳар ҳаётида турли устахоналар: этикдўзлик, чилангарлик, дурадгорлик, ғишт терувчилик ва ҳ.к. ҳам фаолият кўрсатган. 1886 йилги маълумотлар бўйича устахона ва корхоналарнинг умумий маҳсулоти 186086 рублни ташкил этган. Уларда 677 ишчи банд бўлган

Шаҳарда чўян қуйиш корхоналари ҳам вужудга келди. 1885 йилдаёқ 1-гильдия савдогари А.С. Громов шаҳар маъмуриятидан Салор дарёси бўйида чўян қуйиш механик корхонасини қуришга рухсат олди, аммо манбаларда бу завод фаолияти хақида маълумотлар йўқ

Муқаддима – Қани дада, «Афғон келини» ҳикоянгизни бошланг… – дер эдим, кайфи келиб турган чоқларда, отамга. Юз ёшлардан ошиб қолган отам эса кўксини тутган оппоқ соқолини силаб «ҳеҳ-ҳеҳ» деб кулар, пўстаги тагидан носқовоғини олиб нос искар ва бошидан кечирган узун қиссасини, ипидан-игнасигача қолдирмай аста ҳикоя қилиб берар эди

Тадқиқотчилар фикрича Кўкча номи Кохча, яъни қалъача сўзидан келиб чиққан. Бу атама VI-XI аср археология ёдгорлиги Кўкча оқтепасига нисбатан айтилган. Бу ерда ҳаёт X-XI асрларгача давом этган. Оқтепа ўтган асрнинг 80-йилларида текисланиб ташланган. Даҳада уч дарвоза (Сағбон, Чиғатой ва Кўкча), 57 маҳалла, 47 мавзе, 60 масжид ва икки мадраса бўлган

Туркистон генерал-губернатори К.П. фон-Кауфман топшириғига биноан 1871-1872 йилларда тайёрланган фотоальбомда келтирилган суратлар

Тешик кўприк тепа. V-XIII асрлар археология ёдгорлиги. Чилонзор туман Бунёдкор шохкўчаси, метронинг Ҳамза бекати яқинида 1962, 1968 йилларда К.А.Шакурин ва М.И.Филанович томонидан ўрганилган. VII асрда харобага айланган. IX асрда ҳаёт бир оз тикланган. XIII асрда мўғил босқини туфайли ҳаёт бутунлай тўхтаган

Туркистон генерал-губернатори К.П. фон-Кауфман топшириғига биноан 1871-1872 йилларда тайёрланган фотоальбомда келтирилган суратлар

Арпапоя Чақардан бир мунча шарқроқдаги жойлар Ўрпапоя, яъни «жар қобоғининг этаги» деб юритилган. Чунки шаҳардан ташқарига жойлашган бу ерлар жарликдан иборат бўлиб, у ерда кейинги асрларда ташкил топган маҳалла тошкентликлар ўртасида Арпапоя номи билан шуҳрат топган (А.Муҳаммаджонов)

Шу маҳалла фаолларидан бўлмиш Асқархожи Обидов тўплаган маълумотларга кўра маҳалланинг асосчиси Сузукота (Мустафоқул) XII асрнинг ўртаси XIII асрнинг бошида яшаган. Хожа Аҳмад Яссавийнинг қизи Гавҳари Ҳуштожнинг кенжа ўғли Мустафоқул 1140 йилда Сайрамда таваллуд топган

Туркистон генерал-губернатори К.П. фон-Кауфман топшириғига биноан 1871-1872 йилларда тайёрланган фотоальбомда келтирилган суратлар

Бешёғоч (туркийча) бешта дарахт маъносида. Муҳаммад Солиҳнинг “Тошкентнинг янги тарихи” номли асарида Бешёғоч қабила номи билан боғлиқлиги қайд этилган. Қўлёзма манбаларда Зангиота даҳаси деб ҳам юритилган. Даҳада шаҳарнинг уч дарвозаси (Самарқанд, Камолон ва Бешёғоч), беш йирик мадраса, 75 масжид, 76 маҳалла ва 36 мавзеси бўлган

МИНГЎРИК – археологик ёдгорлик, қадимий шаҳар харобаси қолдиғи (1–13-асрлар). Маҳаллий аҳоли ўртасида у Афросиёб тепаси номи билан ҳам машҳур бўлган. Тўртбурчак аркка ёндошган минора-қаср ва шаҳристоннинг тепаликка айланган ҳудудидан иборат. 19-асрга оид шаҳар харитасида майдони 30–35 га эканлиги кўрсатилган

ШОҲРУХИЯ, Шарқия – ўрта аср шаҳар харобаси (14–19-асрлар). Тошкент вилоятининг Оққўрғон тумани ҳудудида, Сирдарёнинг ўнг соҳилида жойлашган. Шоҳрухияни ҳаваскор археолог Д.К.Зацепин (1876), Е.Т.Смирнов (1894, 1896) ўрганган. 1973 йилдан Шош–Илоқ экспедицияси (Ю.Ф. Буряков) текширади. Шоҳрухия қадимий Банокат ўрнида вужудга келган

ШОШТЕПА – археологик ёдгорлик, ташқи ва ички қишлоқ ҳамда баланд арк – қалъадан иборат шаҳар харобаси (милоддан аввалги 9-аср – милодий 16-аср). Жўн канали бўйида (Чоштепа кўчасида) жойлашган. Дастлаб Туркистон археология ҳаваскорлари тўгараги аъзолари томонидан қайд этилган